Nebahat Yıldız
Köşe Yazarı
Nebahat Yıldız
 

BİR DOST…

Artık biliyorum ki Dünya onların hatırına dönüyor. Yeryüzüne bahar gelecekse onlar için geliyor ve biliniz ki güneş her sabah sadece onları ısıtmak için doğuyor. Hayvanlar var oldukça insanların yaşama  hakkı vardır oysa. Ama yer yüzünün en zararlı canlıları olan biz insanlar, hayvanları yok sayıyor hatta yok etmek için her türlü kötülüğü yapabiliyoruz. Zira insanlık öleli asırlar olmuş da bilememişiz.     Hele hele bazı insanları hiç anlayamıyorum. Nasıl da Allah’ın yarattığı bir canı alma hakkını buluyorlar kendilerinde. Ya da nasıl yapabiliyorlar bunu. Bu ayrı bir canlı türü yani ne biliyim yani hiç mi beyin yok ya da kalp yok bu canlı türünde de, ağzı dili olmayan o zararsın hayvanlara kıyabiliyorlar. Ne hakla hem. Neyse o kadar çok şey var ki yüreğimi acıtan ve kanımı donduran. Anlam veremediğim akıl erdiremediğim bir hal… Deprem felaketini onlar haber vermedi bize mesela, Enkazdan can kurtarmak için günlerce, gecelerce kar altında  patileri parçalanan kadar çalışıp, onlarca canı kurtarıp sonra can veren köpeklerimiz vardı ya da. Biz insanların % kaçı hissetti onların acısını peki? Bir çok şeyi geçtim de depremde hayvanlar için nasıl da parçalandı kalbim. Herkes doğal olarak yakınlarının canını kurtarmaya odaklanmışken hayvanlar yok sayıldı yine. Barınaklarda kilitli kalanlar mesela, sanki suçlularmış gibi tel örgüler arkasında can verenler açlıktan, günlerce onlar akla gelmedi ilk etapta. Ya da sokaklarda sahipsiz dolaşanlar ve ahırlarda bağlı kalan hayvanlar. Düşündükçe canım yanıyor unutmaya çalıştıkça hatırlıyorum. Nedenli insanlığımdan utanıyorum anlatamam. Hele ki ülkemizde yaşadığımız son günler ve göçük altında kaybettiğimiz canlar o kadar aklımızı başımıza getirdi ki. Biz hayatta kalanlar için “Duvara çarpmak” bu olsa gerek. Kaybedilen onca can ile birlikte yaşayan bir çok insanda, hiç var olmamış insanlığı gördük mesela. Kötü insan ve ya cani insan her durumda aynı davranışta ve aynı duygusuz hal sergilemekteydi. Kaleme dökecek o kadar çok cümlem var ki insanlığa dair ya da insan olamamaya… Hayvanlardan özürdiliyor ve bir daha dünyaya gelecek olursam şayet, insan olarak gelmemeyi diliyorum…
Ekleme Tarihi: 13 Nisan 2023 - Perşembe
Nebahat Yıldız

BİR DOST…

Artık biliyorum ki Dünya onların hatırına dönüyor. Yeryüzüne bahar gelecekse onlar için geliyor ve biliniz ki güneş her sabah sadece onları ısıtmak için doğuyor. Hayvanlar var oldukça insanların yaşama  hakkı vardır oysa. Ama yer yüzünün en zararlı canlıları olan biz insanlar, hayvanları yok sayıyor hatta yok etmek için her türlü kötülüğü yapabiliyoruz. Zira insanlık öleli asırlar olmuş da bilememişiz.    

Hele hele bazı insanları hiç anlayamıyorum. Nasıl da Allah’ın yarattığı bir canı alma hakkını buluyorlar kendilerinde. Ya da nasıl yapabiliyorlar bunu. Bu ayrı bir canlı türü yani ne biliyim yani hiç mi beyin yok ya da kalp yok bu canlı türünde de, ağzı dili olmayan o zararsın hayvanlara kıyabiliyorlar. Ne hakla hem. Neyse o kadar çok şey var ki yüreğimi acıtan ve kanımı donduran. Anlam veremediğim akıl erdiremediğim bir hal…

Deprem felaketini onlar haber vermedi bize mesela,

Enkazdan can kurtarmak için günlerce, gecelerce kar altında  patileri parçalanan kadar çalışıp, onlarca canı kurtarıp sonra can veren köpeklerimiz vardı ya da.

Biz insanların % kaçı hissetti onların acısını peki?

Bir çok şeyi geçtim de depremde hayvanlar için nasıl da parçalandı kalbim. Herkes doğal olarak yakınlarının canını kurtarmaya odaklanmışken hayvanlar yok sayıldı yine. Barınaklarda kilitli kalanlar mesela, sanki suçlularmış gibi tel örgüler arkasında can verenler açlıktan, günlerce onlar akla gelmedi ilk etapta. Ya da sokaklarda sahipsiz dolaşanlar ve ahırlarda bağlı kalan hayvanlar.

Düşündükçe canım yanıyor unutmaya çalıştıkça hatırlıyorum. Nedenli insanlığımdan utanıyorum anlatamam. Hele ki ülkemizde yaşadığımız son günler ve göçük altında kaybettiğimiz canlar o kadar aklımızı başımıza getirdi ki. Biz hayatta kalanlar için “Duvara çarpmak” bu olsa gerek.

Kaybedilen onca can ile birlikte yaşayan bir çok insanda, hiç var olmamış insanlığı gördük mesela. Kötü insan ve ya cani insan her durumda aynı davranışta ve aynı duygusuz hal sergilemekteydi.

Kaleme dökecek o kadar çok cümlem var ki insanlığa dair ya da insan olamamaya…

Hayvanlardan özürdiliyor ve bir daha dünyaya gelecek olursam şayet, insan olarak gelmemeyi diliyorum…

Yazıya ifade bırak !
Okuyucu Yorumları (0)

Yorumunuz başarıyla alındı, inceleme ardından en kısa sürede yayına alınacaktır.

Yorum yazarak Topluluk Kuralları’nı kabul etmiş bulunuyor ve kurtalangazetesi.com sitesine yaptığınız yorumunuzla ilgili doğrudan veya dolaylı tüm sorumluluğu tek başınıza üstleniyorsunuz. Yazılan tüm yorumlardan site yönetimi hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz.

Diğer Yazıları

16
Ocak
09
Haziran
06
Haziran
18
Nisan
13
Nisan
13
Nisan
13
Nisan